Een tripje Bütchenbach, DE

Matthijs en ik (Matthijs hoort ook bij Fixiemag, degene die de workshops bij ons hebben gedaan kennen hem wel, en Matthijs is de man achter onze eigen product ontwikkeling) hadden van de zomer samen het idee om een ‘lang’ weekend te gaan fietsen. Fixed en kamperen leek ons een geniaal idee. Toevallig hadden we net voor het idee ontstaan was een man ontmoet met een fietskarretje, die we makkelijk van hem konden lenen. Ideaal voor een fietsweekend, dachten wij!
 
We waren begonnen met het vast zetten van een datum, bleek dat in ons geval pas best ver weg te zijn en in de tijd dat het wel een stuk kouder zou moeten zijn. Nah goed, wij het fietsweekend vast gezet in de agenda en verder weinig geregeld tot het een week van te voren was. Tóen begonnen we maar eens samen na te denken over wat we allemaal nodig hadden. Moraal in onze voorbereiding; Peerby is je maat en je redding. 
 
We zouden vertrekken op een donderdag, donderdag op vrijdag in Limburg overnachten en dan vanaf de camping fietsend naar het begin van de Vennbahn route in Aachen. De Vennbahn is overigens een hele mooie route langs de grens van België en Duitsland. Het is een opgeheven spoorbaan die is geasfalteerd voor recreatie. Vanaf Aachen zouden we de eerste dag nog 75km fietsen naar de eerste camping in Bütchenbach. Vanaf daar zouden we naar het Westen fietsen en vanaf daar weer terug naar de epische camping ’t Zinkviooltje waar we de auto achter zouden laten. Voor zo ver een kleine toelichting op het plan.
 
De donderdag van vertrek hebben Matthijs en ik gewoon nog gewerkt en zouden we 17.00u vertrekken om spullen thuis te verzamelen en nog samen te eten en dan te vertrekken naar Limburg. We vertrokken uiteindelijk na wat tegenslagen om 23.30u bij Matthijs thuis. Half 2 kwamen we op de camping ’t Zinkviooltje aan, we hadden al gebeld dat we later zouden zijn en we konden gewoon een plek uitzoeken en ’s morgens aanmelden. Wat heel fijn was. Half 2 ’s nachts was er overigens geen enkel zuchtje licht wat ook maar iets liet zien hoe de camping was. We zagen een camper staan en besloten onze tent daarnaast te zetten. In de ochtend en een boze buurman midden in de nacht bleek het een grote camping met maar twee bezoekers (inclusief ons). Onze boze buurman had dus wel zeker een punt toen hij ’s nachts schreeuwde waarom we precies naast zijn camper moesten gaan staan. 
 
Na een heerlijk ontbijt en het pakken van de auto én het fietskarretje goed bevestigd te hebben aan de fiets waren we klaar om te vertrekken. Met een GPS horloge hadden we de route dichtbij de hand, dus we vertrokken in de goede richting. Richting Aachen en wetende dat we ons in Limburg bevonden fietste we de eerste berg op waarop we vervolgens in de eerste 50 meter van de eerste heuvel onze pedalen niet meer rond kregen. We keken hier beide van op en hadden dit echter niet verwacht. Maar goed het was nu eenmaal een gegeven dat een dergelijke berg op niet ging werken dus begon ons hoofd andere oplossingen te bedenken. Lopend duwen, fietsend duwen, ‘een manier bedenkend samen één kar te trekken’, uiteindelijk bleek aanhangen bij de ander de beste manier om samen een berg op te komen. Dit werkte goed en konden we beide goed volhouden. Door het verkeer van Aachen, tot het begin van de Vennbahn hielden we dit echt goed vol en zaten we nog vol energie. Het begin van de Vennbahn leek een verlichting. Een spoorbaan heeft geen stijle hellingen omdat een trein dat ook niet trekt. Een hellingshoek van 2% stond aangegeven. Matthijs en ik dachten dat het vanaf hier lekker door fietsen zou zijn. Het tegendeel bleek echter waar. We hebben de 40km die daarop volgde alleen maar 2% en stijler tot 5% gehad, met 35kg in het karretje achter ons… Na een aantal uur op deze manier gefietst te hebben hadden we het niet meer in ons om nog met veel enthousiasme nog 35km door te fietsen naar de eerste camping.
 
We hadden dus maar een camping in de buurt op gezocht en eenmaal daar aangekomen bleek deze camping gesloten te zijn. Gelukkig kwamen er net twee klusjesmannen aanrijden die in de buurt werkten en op de camping sliepen. Deze lieten ons de camping op en wezen ons het tentenveld waar we onze tent op konden zetten. De eigenaar zou later op de avond langs komen zodat we konden betalen, wat we een goede deal vonden. Nadat we het tentje weer hadden opgezet begon het te regenen en begonnen wij aan ons zelf beloofde gin tonic in de tent. 
 
De volgende dag namen we iets meer tijd om even goed na te denken over het inladen van het fietskarretje. We hadden hier verschilden theorieën op los gelaten, uiteindelijk overeenstemmend achterin zwaar beladen zodat het karretje als het ware het achterwiel zou op tillen. Dit bleek in de eerste meters berg op een heel groot verschil te maken, waardoor we de tweede dag 35km in nog geen anderhalf uur af hebben gelegd naar Bütchenbach. Uit overweging omdat we nog in één dag terug moesten fietsen, besloten we de tent vroeg neer te zetten en Bütchenbach te verkennen. Verrassend genoeg is het een leuk en levendig dorpje, zeker de zaterdagavond is een feest. Een sportkroeg waar we ’s middags voetbal konden kijken, en ’s avonds een Ierse Pub vol met de lokale jeugd en live muziek, waarvan we de repetitie van de band al op de camping konden horen (deze sliepen namelijk naast ons).
 
De laatste dag (zondag) zijn we vrij vroeg opgestaan om alles weer in te pakken en in één dag naar ’t Zinkviooltje te fietsen. Hier hadden we vertrouwen in omdat het grotendeels naar beneden fietsen was. Waarbij we momenten hadden dat we onze pedalen niet bij konden houden. Het remmetje wat er voor deze fietstrip was opgezet bleek wel een goede asset te zijn. Met de voetjes op het frame (maar kleine momenten) konden we wel extra genieten van de omgeving die we eigenlijk de derde dag pas echt goed opmerkte. De derde dag was voor ons ook de dag dat het weer echt mee zat, strak blauw, lekkere fiets temperaturen. Zo gezegd, zo gedaan reden we vrij snel weer naar Aachen terug zonder te wisselen van karretje, degene zonder karretje voorop, de wind breken en degene met karretje erachter om geen dubbele weerstanden te hebben. De samenwerking tijdens deze rit was perfect en maakte het tot een leuk fietsweekend.
 
Nou willen we eigenlijk ook een klein tipje van de sluier oplichten dat Fixiemag volgende lente/zomer een kleine fietsweekend/vakantie gaat organiseren. Of ons fietsweekend hier überhaupt verder iets mee te maken heeft verklappen we liever niet. 
More from Thijs Kremers
Workshop fixie bouwen
Het nieuwe community event is gepland en we kunnen je vertellen de...
Read More
Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *